Osmanlı döneminde güvercin besleme kültürünün önemi bilinmektedir. Halkın bu merakı saraylardaki yaşama da yansımış ve bu güvercinlere özel ilgi gösterilmiş, istisna mekanlar tahsis edilmiştir. Bu dönemde birçok güvercin ırkının ön plana çıkmasına rağmen, Hünkar güvercini anlamına gelen Hünkari adıyla anılan güvercinler özel öneme sahip olmuşlardır.

Osmanlı, güvercine olan ilgisi nedeniyle 3 kıtaya yayılan topraklarında yetişen güvercinleri bir araya getirerek geniş bir koleksiyon oluşturmuştur. Çok farklı ırk ve niteliklere sahip güvercinler şehzade şehri olarak bilinen ve Osmanlı'yı yönetecek padişahların yetiştirildiği Manisa'da toplanmışlardır. Osmanlı padişahlarının kendine has ırk yaratma arzusu ile başlatılan melezleme çalışmaları sonucu emsalsiz güzellikleri ile bugün dünyada estetik açıdan en nitelikli ırk kabul edilen Hünkariler yaratılmıştır.

Anlaşılacağı gibi Hünkariler doğal bir ırk olmayıp yetiştirilmeleri ve üretilmeleri özel ilgi, beceri ve yöntem gerektirmektedir.

Osmanlı yönetimi yabancı misafirlerine gurur ile izlettikleri Hünkari ırkını, 1860'lı yıllardan itibaren değer verdikleri misafirlerine, onları onurlandırmak için hediye etmeye başlamışlardır. Böylece, ülke içinde saraylar dışında beslenmesine izin verilmeyen Hünkariler Avrupa'ya yayılmaya başlamış ve büyük ilgi görmüştür. Avrupa'da kısa sürede büyük beğeni toplayan Hünkariler, daha sonra Amerika Kıtası'na da geçerek aynı ilgiyi orada da görmüşlerdir.

Osmanlı'nın çöküşünü takiben saraylardaki Hünkariler halk tarafından yetiştirilmeye çalışılmıştır. Ancak Osmanlı'ya ait bir kültür olmaları ve özel ilgiye ihtiyaç duymaları dolayısıyla bugün özellikleri ve vasıfları kaybolma noktasına gelmiştir.